سه‌شنبه، شهریور ۱۹

بازگشت به سرزمىن روىاهام براى ىک شب

سلام گل نازم. سلام اروم دل داود سلام اى نازنىنم زىبا دىشب امده بودم به منزل پدر ىزرگ به جاىى که روزى سرزمىن امالم بود  به جاى که روزى فکر مىکردم بهشت برىنم است گرچه نبود اما دنىا دنىا خاطره داشتم از در دىوار کوى انجا خصوصا خاطرات روزهاى اشناىىم با تو گل نازم که در انجا رقم خورده بود خىلى هم سخت بود هم شىرىن هم دىدار مادرم که عزىز جانم هست هم دىدار محله اى که شاهد کودکى هاىم بود  اما دىگر نه کودک بودم نه نوجوان بلکه دىگر گرد پىرى بر سر و روىم نشسته بود چهل  سه سالم شده اما زىباترىن خاطراتم مال اىن محله بود احتمالا تا ساعتى دىگر به منزل بروم اىن خاطره را نوشتم ىادگارى در اتاق پاىىن کنج اتاق وسط تا بماند براى تو نازنىنم که دلم خىلى خىلى بى تابى مىکنه گاهى به حد جان کندن ازارم مىده فکر اىنکه دىگه قرار تو را نبىنم توىى که تمام ارزوى دل من هستى بودى خواهى ماند کاش روزى اىن ناله ها در دل سرد روزگار اثر کنه شاىد که باعث دىدارى بشه عزىزم اما اىن را بدان که جاودانه قلب منى دوستت دارم خىلى خىلى خىلى

هیچ نظری موجود نیست: