((به نام خداوند زیبایی ها که تو را اینچنین بیتا و زیبا آفرید))
ســــــــلام لبــــــــــــــــــخند زیبای خدایم .سلام و درود به آنکه آن چشمان زیبایت که هر آیینه آیه ای از عظمت و قدرت بروردگار من است را آنچنان بیتا آفرید .سلام نـــــــــــــــــــــــــدای ناز من، سلام ای یگانه محبوبم ،که دیر زمانی ترک من و دل بیتابم کرده
ای از، عاشقی که همه زندگی اش دیدن گل لبخند بر لبان تو بود و تو می دانستی که دلی در گوشه فراموش دنیا تنها به صدای نازنین تو آرام می گیرد .سلام ای همه آرام جان نا آرام. شب جمعه ای دیگر باز رسیده از راه و تنهاترین مرد دنیا همانکه لحظات جوانی و زندگی خویش را در نبود تو به حرمت آن دقایق کوتاه با تو بودن کنج عذلت گرفت وبا خیال تو زیستن را به هیچ دنیا نداد.همانکه شبی خواب به چشمانش نرفت اگرنقش چشمان تو را برسینه نفشرد .آری نازنینم باز هم منم همان شبگرد کوچه های
غمگین عشق تو که یک سال و اندی ایست که خواب از چمانش گریخته بس که در فراغ تو در دل شب نام تو را بی وقفه تکرار کرده .همان که در حالی که مییوخت در آتش هجران تو آمّا بی وقفه از خدا می خواست صبوری به نبودت ندهد مبادا که نبود تو
عادتی شود او را .ندای من یک روزی تو گفتی اگر بر وصال هم برسم تو برایم عادی و یکنواخت خواهی شد،گل من نیستی تا ببینی حتی درد نبودت را هم نگذاشتم لحظه ای برایم عادی یکنواخت گردد چه رسد به بودن تو که قله و اوج زندگی خوسبختی من
بوده.عزیزم آرزومند همهء خوبیهای دنیا برای توکه خوبترینی .دوستت دارم نــــــدای من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر