شنبه، مهر ۱۷

شبی که خوابم به قدومت مصفا کردی

خاتون گل
دوش آمدی خاتون گل                   خوابم ز عطرت    جان گرفت
رویائی سرد و تیره ام             از روی تو رنگی گرفت
صبر و قرار دل شدی          وانگه ز  یادم برده ای
آخر تو ای سرو روان           یک دم به یادم بوده ای
یک دم به یاد عاشقی               که دل از او ربوده ای
آرام جانش گشتی         و    راحت ز جانش برده ای
                                                               سایه مشرقی(هجده/دو/هشتادنه)                                                            

هیچ نظری موجود نیست: