دل نوشته تلخی که ارزویم بود بخوانی اما میدانم که نمیخوانی

(  به نام تو خدایی  که حجت عشق  بر من تمام کردی و من خود خواسته  گرفتار  این عشق شدم)

سلام بانوی زیبای قلبم .سلام ای فرمانروای بی چون و چرای  کشور تنم . تو که روزی به فتح این  آمدی  فتح کردی

پیروز و مغرور  رفتی  و من ماندم  و خود  خواستم  اگر  لایق  انتخاب  تو  نشدم  لا اقل  وفادارترین عاشق تو باشم  .

حال که نزدیک به بیست سال از تولد  آن عشق  گذشته  تو رفتی  دیگر  حتی  امیدی  به  دیدار  تو  ندارم

چه  رسد به  وصل تو.  آن  روزها  که جوانی  بودم  بر  رویی در  چهره  شور  جوانی  در  سرم  پر  بود  امّا  امّا

امروز  نه  از جوانیم   نه  از  آن  شور  جوانی  چیزی  برایم  باقی  مانده   در  عوض  کوهی  از حسرت

بر  دل  ویرانم    بر  جا  مانده  و جای  آن  زیبایی  و  جوانی  برف  سپید  پیری   بر  چهره و هزار

بیماری  بر  پیکره  نحیفم  بجا  مانده   امّا  سرمست  از  وفایی  که  بر عشق   تو  بستم  خود  خواستم که ارباب  وفای  تو

تو شوم  فقط  به امید وصال تو در دنیای  دیگر.فقط  به  این  بها  همه  جوانی  ام  را در مسلخ  عشق  تو

قربانی  کردم  با  شاید  وصال  تو  در  دنیای  دیگر  قسمت  این  دل  عاشقم شود  حال  که  به  پیری

روزهای  دشوار  عمرم  رسیدم  تنهایی  بیش  از  بیش  بر جان  رنجورم  زخم  میزند  سختی  زندگی  نداشتن  همدرد

وقتی  در  بستر  بیماری  در  تنهایی  گرفتار  می ایم  وقتی  هیچ کس  در کنارم  نیست  تا جرعه ای اب

بدستم  برساند  و گاه  روز ها  و روزها  در  تنهایی و  بیماری  ماندم  بی  همزبانی  چون  اژده هایی  باقی  مانده وجود

نحیفم  رادر  چمبره  خود  میفشارد  آنقدر  که  میترسم  بعد  از  بیست  سال  وفا داری مجبور  به  بی وفایی

شوم  این  چون  کابوس  شومی  دقایقم  را تسخیر  کرده  آنقدر  از این  کابوس هراس  دارم  که از مرگ  برایم  ترسناکتر  شده محبوب  زیبایم  که  هر شب  نقش  زیبای  چشمانت  را به سینه فشردم  چشمانم  اسیر خواب  شد  فکر  اینکه

مبادا    شبی  برسه  که  نتوانم  نقش زیبای  چشمانت  را چون این  سالها  به سینه  بچسبانم  چون  کابوسی  تلخ  زهر

بر خواب  شب های  میریزد  .  محبوب  از همه  دنیا  زیباترم  تمام  این  سالها  در  خانه ام  هر جا  که  چشم 

میگرداندم  نقش زیبای  صورت  تو  را انجا میافتم  ای  یگانه  بهانه  بودنم  میترسم  وحشت  دارم از 

روزی  که  نتوانم  صورت  زیبای  تو  را در خانه  ام  بینم  این  سالها  نبودی  و  خیالت  همدم و مونس

دقایقم  بود  چطور  تحمل  کنم  روزی  نبود این  تنها  یادگار  مانده  از تورا.هیچ  چیز  نتوانست  عشق  تورا

این  سالها  از من  بگیرد  نه  آن دل شکستن های بی  رحمانه ات نه  خورد  کردن  غرورم  در پیش  دیگران 

انجا  که  به  سرباز  زیر  دست من سلام  میکردی  جواب سلام  من عاشق  را  که  تنها  دلخوشیم  دیدار  تو  بود 

در هنگام  تردد  در آن اداره  که محل تولد  و پا گرفتن  کودک  عشق  من بود  و نه  بی  خداحافظی  برای  همیشه  رفتنت

که بدترین  اتفاق  عمرم  بود  که  آخرین  امید  همکلامی  با  تو  هم  نقش  بر آب  شد  تنها  به  جرم

اینکه  عاشق  تو  بودم  وقتی  تو  با همه  خداحافظی  کردی  و  من  غریبانه  رفتنت  نظاره  کردم  در حالی  که  میدانستم  شاید  این  دیدار  آخرمان بود فصل  هجران  بی بهار  وصال  تو  از  راه  رسیده ساعتی  که  دیدم  برف  پیری  روی  صورتم 

نشست  و  ظرف چند   روز  تمام  صورتم  را  در بر گرفت هیچ  کدام  نتوانسته بودند  حتی ذره ای  از عشق تو را

 از من  بگیرند حال  همه هراسم  از  این است  بعد  از  این همه سال  وفاداری  اتفاق مرگبار  دیگری  بر من بگذرد

آخرین  یادگارهای مانده  از  تو  را  از  من  بگیرد به چشمان  زیبایت  قسم  طاقت  این کابوس مرگبارم نیست

ای  زیباترین  اتفاق   عمرم به ناز  چشمانت  هر  لحظه  از  خدا  مرگ  میخواهم  تا  وفادار  بر این  عشق چون قهرمانی

در حضور  خودم  مرا از  دنیا  ببرد  که  میدانم  ارباب  وفای  تو مردن  هم مرا  در  چشمان  تو دیگر  نخواهد  نشاند

حداقل  در  میان  عاشقان  سربلند  این  مرگ  باشم نه  که  بعد از  سالها  وفاداری  بی  فای  عشق  تو

و شرمسار  وجود  خودم  قلب  خودم که  اریکه  حکم  رانی  تو  بوده  از  دنیا  بروم  نازنینم  ای  کاش  برای 

اتفاق  زیبای  مرگ  وفادار  این  عاشق  دعایم  کنی  خانم  مهندس  عزیزم کاش  روزی  تو  بر  ارباب  وفای  خود  التفات  کنی  که  اگر  یک  روز  هم از  عمر من باقی  باشد  آن  یک روز  دنیا  بهشت  برین  عاشقت  خواهد  شد

ندای  آسمونی  من  تو  رفتی  و عاشقت  از  سوز عشق  شاعر  شد  و اما  تو  ندیدی  تو  ندیدی  که نتوانست  حتی  قطعه  شعری  برای  غیر  تو  گوید  و هرچه  بود  برای  تو  وصف  زیبایی چشمان  تو  بودمتعلق  به تو بود  ای  کاش روزی

حتی  بعد از مرگم  ببینی  کلماتی  را که  به عشق  تو گرد  هم  جمع شده بودند تا تو  بدانی  که  حاکم  مطلق  این عشق  و

یگانه  محبوب  این  عاشق  بودی همین  شرمنده  ام  که  خیلی طولانی شد  غصه  عاشق  و  وفاداریش

بر تو .

هزاران  مرتبه  از راه  دور بر چشمانت  که کعبه امال  همیشه  عاشق  بود  بوسه  میزنم 

تنهاترین  مرد  دنیا  فقط  مرد  تو  داود