شه ناز
هلا لبخند زیبای خدایم هلا سنگین دل پر مدعایم
هلا ای شمع شبهای غریبم درآ ای آفتاب بی قرینم
برآ جانم به لب آمد ز دوری مرو ماه دل افروزم غریبم
مرو جانا ز پیش چشم بیمارم که بعد از تو طبیبی من نمی جویم
دوا ودرد و درمانم بمان در پیش چشمانم که بی رویت اسیر موج غمهایم
از آن دم که نگاهم خیره ماند در چشم دیبایت دگر جان را قراری نیست یکسر شور پرواز است
مرا نا دیدن آن لعل چشمانت سبب مرگ است مرو از پیش چشمانم که جانم در تب و تاب است
ندا گر ناز چشمت را دو چشم من بها باشد پذیرم من که ناز تو بهایش جان ما باشد کجائی ای به قد سرو و به رخ ماه دل آرامم که بی مهتاب روی تو جهان یکسر بلا باشد
سایه مشرقی (بیست/یک/هشتادنه)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر