( عشق دیرین )
محبوب شیرین تر ز جان زیبا تر از هر دو جهان
فاتح شدی بر جسم و جان مالک شدی بر این و آن
سلطان بدی ،دولت گه رعیت تو را قابل نبود رفتی فراموشت شدم !عیبی بر این کارت نبود
رفتی ولی بنگر که دل بر غیر تو بیگانه شد گویا که در تقدیر من جز نام تو پیدا نبود
رفتی و بعد از رفتنت با عشق تو هم خانه ام می سوزم اما شادمان بر عشق تو دلداده ام
گفتی پشیمان می شوم روزی از این دلداگی بنگر که عاشقتر کنون سر مست از این عشق و جنون دل شاد از عمر عاشقی دل را باد داده ام
سایه.م تقدیم به شه بانوی همیشه قلبم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر